Gala Mistrzów Sportu 2015, Apoloniusz Tajner z Izabelą Podolec-Tajner. Pierwsze wieści o tym, że Apoloniusz Tajner zakochał się w kobiecie, która jest młodsza nie tylko od niego, lecz także od jego dzieci, zostały przez część internautów przyjęte w negatywny sposób. W „Biblijnych romansach… i nie tylko” powracamy do historii Lota i jego żony. Zajrzymy do Koranu, gdzie również opisano losy Lota i jego rodziny, porozmawiamy także o szokującym pomyśle Lota i pozycji kobiet. Zapraszają ks. prof. Mariusz Rosik i dr Anna Rambiert-Kwaśniewska. Kazimierz IV Jagiellończyk. Multimedia w Wikimedia Commons. Druck (herb książęcy) Zofia Holszańska. Zofia Holszańska herbu Hippocentaurus, właściwie Sonka Holszańska (ur. ok. 1405, zm. 21 września 1461 w Krakowie) – księżniczka litewska, królowa Polski, od 1422 roku czwarta i ostatnia żona Władysława II Jagiełły . Biblia nie wymienia żony Lota z imienia, ale rabini nazywali ją „ Idit ”(Tanhuma, Vayera 8). Żałosny koniec tej kobiety uczy jej życia: mimo że została uratowana przed wstrząsami w Sodomie, została uderzona razem z innymi mieszkańcami miasta, z których rabini dochodzą do wniosku, że jej czyny, nie różniły się od pozostałych mieszkańców Sodomy. Zazdrosna o innych, nie przyjmowała gości. Aniołowie początkowo nie chcieli być jej gośćmi, ale raczej jej męża Lota, ponieważ był bardziej sprawiedliwy (Num. Rabba 10: 5), próbowała nawet zablokować im wejście do domu. Żona Lota podzieliła ich dom na dwie części i powiedziała mężowi: „Jeśli chcesz je przyjąć, zrób to w swojej części” (Rdz. Rabba 50: 6). Lot chciał, aby członkowie jego rodziny uczestniczyli w chwalebnym akcie gościnności, podobnie jak Abraham, i poprosił żonę, aby przyniosła im sól. Odpowiedziała: „Czy w ogóle chcesz nauczyć się tego złego nawyku od Abrahama?” (Gen. Rabba 50: 4). W końcu spełniła prośbę męża, ale postąpiła przebiegle, aby usunąć gości z jej domu. Poszła do swoich sąsiadek pożyczyć sól. Zapytali ją: „Dlaczego potrzebujesz sól, dlaczego nie przygotowałeś wystarczająco dużo wcześniej? ” Odpowiedziała: „Zrobiłam dość na własne potrzeby, ale przychodzili do nas goście i to dla nich potrzebuję soli”. W ten sposób wszyscy mieszkańcy Sodomy wiedzieli, że Lot przyjmuje gości, wtargnęli do jego domu i zażądali, aby wydał ich mieszczanom (rodzaj niehalachicznej działalności literackiej rabinów polegającej na interpretowaniu materiałów nielegalnych według specjalnych zasady interpretacji (reguły hermeneutyczne). Midrash Stwierdzenia, które nie są zależne od Pisma Świętego i które dotyczą etyki, tradycji i działań rabinów; nielegalny (niehalachiczny) materiał Talmudu. Aggadah, Rdz 19:26) . Ponieważ zgrzeszyła przez sól, żona Lota została ukarana przemianą w słup z tego samego materiału (Rdz. Rabba 51: 5). Innym wyjaśnieniem przemiany żony Lota w słup soli jest oparta na tym, że miała cztery córki, dwie zamężne i dwie narzeczone. Dwie zamężne córki i ich mężowie pozostali w skazanym na zagładę mieście, podobnie jak jej dwaj przyszli zięciowie (Gen. Rabba 50: 9; zob. także „Córki Lota” ). Kiedy Lot i jego żona zostali uratowani przed zniszczeniem miasta, zlitowała się nad swoimi zamężnymi córkami, które pozostały w Sodomie, i spojrzała za siebie. Gdy tylko zobaczyła tył Szechiny (Boskiej Obecności), została przemieniona w słup soli (Pirkei de-Rabbi Eliezer, red. Higger, rozdz. 25). Słup soli został pozostawiony przez Boga jako pamiątka na zawsze (Yalkut Shimoni on Esth., par. 1056). Mojżesz ujrzał słup żony Lota, kiedy Bóg pokazał mu całą ziemię Kanaan przed jego śmiercią (Mekhilta de-Rabbi Ishmael, Masekhta de-Amalek, Beshalah 2). Każdy, kto zobaczy żonę Lota, jest zobowiązany do wyrecytowania dwóch błogosławieństw. Pierwsza, „Błogosławiony niech będzie Ten, który pamięta o sprawiedliwych”, wyraża wdzięczność i chwałę Bogu za to, że wspomniał o Abrahamie, dzięki jego sprawiedliwości ocalił Lota i jego żonę przed wstrząsem; błogosławieństwo to odnosi się do cudu, który się dokonał dla Lota. Drugie błogosławieństwo, „Błogosławiony niech będzie prawdziwy Sędzia” (recytowane po usłyszeniu o czyjejś śmierci), jest recytowane za karę nałożoną na żonę Lota (BT Berakhot 54a – b). Późna aggadah mówi, że żona Lota stoi na swoim miejscu do chwili obecnej; każdego dnia mijające woły liżą jej stopy i każdego ranka ponownie podnosi się do swojego poprzedniego kształtu jako słup soli (Sefer ha-Yashar, Vayera 39). 53-latek wywołał skandal, policzkując Chrisa Rocka na Oscarach. Poszło o to, że komik zażartował sobie z jego żony. O ich oryginalnym związku można by napisać książkę. Sami nigdy niczego nie ukrywali, wywołując konsternację i dziennikarzy, i fanów. Autorem opracowania jest: Adrianna Strużyńska. Utwór rosyjskiej poetki Anny Achmatowej „Żona Lota” ukazał się w tomiku „Anno Domini MCMXXI” w 1922 roku. Tytuł wskazuje na inspirację biblijną, autorka przedstawia swoje refleksje na temat historii Lota i jego małżonki przedstawionej w Starym Testamencie. Achmatowa chciała upamiętnić postać kobiety, która często znika wśród ogromu biblijnych treściŻona Lota - analiza utworuŻona Lota - interpretacja utworu Żona Lota - analiza utworu Utwór należy do liryki bezpośredniej, podmiot liryczny ujawnia swoją obecność pod koniec wiersza. Świadczy o tym zastosowanie odpowiedniego zaimka osobowego („tylko w mym sercu na zawsze zostanie”), osoba mówiąca wyjawia swój emocjonalny stosunek do postaci żony Lota. Utwór ma budowę regularną, składa się z czterech czterowersowych strof. Na początku wiersza poetka umieściła motto będące cytatem z biblijnej Księgi Rodzaju, który w zwięzły sposób przybliża opowieść do której autorka odwołuje się w utworze. W wierszu pojawiają się rymy krzyżowe (abab) dokładne i niedokładne. Na rytm utworu wpływają również anafory, kilka wersów rozpoczyna się od słów „na” oraz „i”. Ostatni wers wiersza ma formę puenty, podmiot liryczny podziwia kobietę, która poświęciła życie dla jednego spojrzenia. Jest to paradoks, ponieważ to stwierdzenia zaskakuje czytelnika, odbiega od powszechnej opinii na temat zachowania żony Lota. Warstwa stylistyczna utworu jest rozbudowana, dzięki środkom poetyckim autorka wprowadziła stylizację biblijną. Zastosowano inwersję czyli szyk przestawny zdań („szedł sprawiedliwy za mężem”, „na czarnej szczyt góry”, „wieże czerwone rodzinnej Sodomy”, „w wysokim twym domu”). Pojawiają się również biblijne archaizmy, określenie „mąż od Boga” oznacza anioła. W wierszu znajdują się także porównania („strata niewielka, jak łza w oceanie”). Zastosowano personifikacje, zjawiska nabierają cech ludzkich („szeptała tak trwoga”). Podmiot liryczny wymienia rzeczy za którymi tęskni tytułowa żona Lota, pojawiają się wyliczenia („gdzieś nuciła i przędła, i żyła”). Opis nabiera plastyczności dzięki epitetom („wieże czerwone”, „miłemu mężowi”, „przejrzysty słup soli”, „strata niewielka”, „śmiertelnej niemocy”). Pojawia się również pytanie retoryczne („Lecz któż tę kobietę opłacze na ziemi?”). Poetka stosuje w utworze również elementy kontrastu, pojedyncza łza została zestawiona z całym oceanem. Utwór stanowi refleksję na temat biblijnej historii Lota i jego rodziny. Poetka przedstawia w nim swoje refleksje na ten temat i odwraca myślenie na temat opisywanych w Piśmie Świętym wydarzeń. Już tytuł wskazuje, że autorka stawia na pierwszym miejscu żonę Lota, której w Biblii poświęca się niewiele uwagi. Autorka stara się zrozumieć motywy postępowania kobiety, być może solidaryzuje się z nią ze względu na płeć. Jest to zmiana podejścia do biblijnych historii, w których najważniejszą rolę zwykle odgrywają mężczyźni, a kobiety stanowią tło wydarzeń, będą zazwyczaj źródłem kłopotów i złych decyzji. Achmatowa starała się podejść do postawy żony Lota w nowy sposób, nie oceniać jej ze względu na nieposłuszeństwo wobec woli Boga, ale spróbować zrozumieć emocje, które kierowały zrozpaczoną kobietą. Lot był bratankiem biblijnego patriarchy, Abrahama. Osiedlił się w Sodomie, gdzie założył rodzinę. Mieszkańcy tego miasta postępowali niemoralnie, oddawali się rozpuście, nie przestrzegali praw boskich i ludzkich. Bóg postanowił więc zesłać na Sodomę karę w postaci deszczu siarki i ognia. Lot był jedynym sprawiedliwym człowiekiem w całym mieście, dlatego dostał możliwość ocalenia siebie i swojej rodziny. Miał opuścić Sodomę wraz z żoną i dwoma córkami. Bóg postawił jednak jeden warunek, nikt z rodziny nie mógł obejrzeć się za siebie podczas ucieczki. W innym przypadku - podzieli los zniszczonego miasta. Żona Lota, niewymieniona w Biblii z imienia, złamała ten zakaz. Z nieznanych powodów, obejrzała się do tyłu, przez co Bóg spełnił swoją groźbę. Kobieta została zamieniona w słup soli. Właśnie z tej biblijnej historii wywodzi się związek frazeologiczny „zamienić się w słup soli”, oznaczający nagłe znieruchomienie spowodowane zdziwieniem lub przerażeniem. Niektóre źródła dowodzą, że śmierć żony Lota była spowodowana właśnie ogromnym strachem po zobaczeniu co dzieje się z jej ukochanym miastem. Podmiot liryczny stara się odtworzyć emocje, które mogły towarzyszyć żonie Lota podczas ucieczki z Sodomy. Kobieta jest przerażona, chce ratować życie swoje i swoich bliskich, ale jednocześnie tęskni i trudno jej opuszczać miejsce w którym spędziła wiele szczęśliwych lat. Lot pewnie zmierza do przodu, prowadzony przez anioła, na pierwszym miejscu stawia posłuszeństwo wobec Boga, który ratuje jego rodzinę przed zagładą. Żona Lota jest bardziej emocjonalna, kieruje nią strach. Trwoga podpowiada, że jeszcze zdąży uciec, powinna więc ostatni raz spojrzeć na ukochane miasto. Kobieta wspomina wszystkie najlepsze chwile, które spędziła z rodziną w Sodomie. Rozpamiętuje wykonywanie wszystkich codziennych obowiązków, znajome miejsca, narodziny dzieci, szczęście u boku męża. Przygnębia ją wizja opustoszałego domu, który tak starannie pielęgnowała. Kobieta jest typową opiekunką domowego ogniska, na pierwszym miejscu stawia życie rodzinne, obawia się niepewnej przyszłości. Pokusa staje się zbyt silna i żona Lota ogląda się za siebie. Ryzyko nie opłaciło się, Bóg wykonuje swoją groźbę. Nogi kobiety zostają przytwierdzone do ziemi, wzrok staje się martwy. Kobieta jest zamieniona w przezroczysty słup soli. Za nieposłuszeństwo wobec boskich ostrzeżeń, spotkała ją najwyższa kara. Żona Lota traci życie, zmarnowała swoją okazję na ucieczkę z niszczonej Sodomy. Jej śmierć traci jednak na znaczeniu w porównaniu z ogromem ludzkich tragedii przedstawionych w Piśmie Świętym. Podmiot liryczny zastanawia się czy ktokolwiek na ziemi zapłacze nad tą stratą. Żona Lota jest przedstawiana wyłącznie jako symbol nieposłuszeństwa i zbędnego sentymentalizmu, nieznane jest nawet jej imię. Osoba mówiąca podchodzi jednak do tej historii z większą wrażliwością. Na zawsze zapamięta kobietę, która była gotowa poświęcić życie za zaledwie jedno spojrzenie na ukochane miasto. Wiersz jest próbą upamiętnienia żony Lota, przez wielu pomijanej i krytykowanej. Czytaj dalej: Śpiew murów interpretacja Ostatnia aktualizacja: 2020-11-19 12:43:08
Biblijna historia zniszczenia Sodomy i Gomory oraz zamienienie żony Lota w słup soli jest znana prawie wszystkim. Ale historia Lota i jego córek już nie, ponieważ jest kontrowersyjna i "niewygodna" w MUSEUM TOMATORUM - Pamiątki Przeszłości - Zobacz kolekcję w MyViMu.com - Moje Wirtualne Muzeum
Sodoma i Gomora uosabiają największe zło, ale biblijne miasta na które spadła siarka i ogień piekielny istniały naprawdę. Pojechaliśmy sprawdzić czy Morze Martwe utrzyma nasz ciężar i odmłodzi nas swoimi pustkowie na które patrzymy, to biblijna kraina, do której przybyli z Egiptu Abraham i jego bratanek Lot. Rozdzielili się, żeby starczyło miejsca dla licznego bydła. Stali się bardzo bogaci w ciągu jednego pokolenia. Lot osiedlił się pod na wzgórzach były pełne zwierząt. Uprawiano zboża, winogrona, oliwki, soczewicę i migdały. Dowody na to, że region kwitł, znajdują się na ogromnych cmentarzyskach z epoki brązu w Bab edh-Dhra. Zbadane szczątki dowodzą, że ludziom nie brakowało różnorodnego pożywienia. Sodoma i GomoraPrzyczyny katastrofy w Sodomie i GomorzeJaskinia LotaHistoria Lota i jego córek po ucieczce z Sodomy i MartweAmman Beach – plaża nad Morzem MartwymZiemia Obiecana – KanaanGóra Nebo i sanktuarium Mojżesza Wczesny brąz, to czas, w którym żył Abraham i Lot, około trzy tysiące lat Prawdopodobnie tu leżała Sodoma i Gomora. Należały do Miast Równiny i każde z nich miało własnego króla. Biblia mówi, że przyczyną zniszczenia Sodomy i Gomory było skrajne wyuzdanie. Nie znaleziono 10 „sprawiedliwych” wytargowanych z Bogiem, dlatego ocalał tylko Lot z córkami. Czy naprawdę tylko o to chodziło? Mieszkańców Sodomy zdemoralizowało niewyobrażalne bogactwo. Stali się pyszni, leniwi i nie chcieli pomagać biednym. Mieli w zasięgu ręki największy skarb tamtych czasów: bitum. To substancja organiczna, naturalny asfalt. Stosowano go w całym starożytnym świecie jako powłokę do cegieł mułowych, do uszczelnień a także do balsamowania zwłok w Egipcie. Wystarczyło wyjść z domu i zebrać „złoto”. Kolejnym skarbem były zwały soli nad Morzem edh-Dhra. باب الذراع‎Krytycznego dnia do miasta przybyli aniołowie, Lot gorliwie zapraszał ich do domu i starał się ugościć jak najlepiej, chociaż nie wiedział kim są. „Zanim jeszcze udali się na spoczynek, mieszkający w Sodomie mężczyźni, młodzi i starzy, ze wszystkich stron miasta, otoczyli dom, wywołali Lota i rzekli do niego:«Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczoru? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić!»”Co na to Lot? Zaproponował, że zamiast obcych mężczyzn, wyda tłumowi swoje córki, jeszcze dziewice. Gościnność ponad więzy krwi. Ale dzicz żądała przybyszy, chcieli ich zdominować i pohańbić. Napierali na drzwi tak długo, aż aniołowie porazili ich zagłady nadchodziła, a Lot zwlekał, nie mógł uwierzyć w to, że miasto będzie zniszczone. Aniołowie chwycili go za rękę, jego żonę, córki i wybiegli za katastrofy w Sodomie i GomorzePodczas wykopalisk w Bab edh-Dhra, znaleziono niszczące ślady ognia i duże warstwy popiołu. Według niektórych badaczy w wyniku trzęsienia ziemi został wypchnięty bitum, ropa naftowa, gaz i siarka do atmosfery. Wystarczyła iskra, żeby nastąpił potężny uskok tektoniczny w dolinie Jordanu potwierdza teorię o trzęsieniu ziemi. Inna hipoteza mówi o uderzeniu wielkiej asteroidy w miejsce gdzie leżały Sodoma i Gomora. Z zainteresowaniem przyglądamy się kamieniom, nie są zwyczajne, a to rozpala wyobraźnię. Zecharia Sitchin twierdzi, że są zamieszani w to Anunnaki z planety Nibiru. Erich von Däniken, szwajcarski pisarz, uważa, że Sodoma i Gomora zostały zniszczone bronią jądrową przez przybyszy z kosmosu. Czas eksplozji był z góry ustalony, stąd też pośpiech, żeby zdążyć uciec, bo tylko skały mogły zatrzymać się -240 metrów pod poziomem morza. W oddali widać Morze Martwe. Jaskinia LotaSłońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia. I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem i jego rodzina uciekli z Sodomy do małego miasta Zoar, zaledwie kilka kilometrów dalej, żeby schronić się w grocie. Obok znajduje się Muzeum Najniższego Miejsca na Ziemi. To około – 400 metrów poniżej poziomu miasteczka Safi, podczas wykopalisk w 1991 roku, odkryto bizantyjski kościół z VI wieku, a w nim jaskinię. Wszystko wskazuje na to, że to tu ceramikę sprzed 3000 lat z czasów zniszczenia Sodomy. Jedna z inskrypcji wymienia imię „św. Lot”. Historia Lota i jego córek po ucieczce z Sodomy i gdy mieszkał z dwiema swymi córkami w pieczarze, 31 rzekła starsza do młodszej: «Ojciec nasz wprawdzie jest już stary, ale nie ma w tej okolicy mężczyzny, który by przyszedł do nas na sposób właściwy na całej Chodź więc, upoimy ojca naszego winem i położymy się z nim, a tak będziemy miały potomstwo z ojca naszego»Z kazirodczych stosunków z ojcem obie córki Lota urodziły synów. Starsza nazwała swojego Moab co znaczy „pochodzący od ojca”, który dał początek wszystkim biblijnym nazwała syna Ben-ammi, co oznacza „syn mojego rodu”, który stał się protoplastą MartweMorze Martwe towarzyszyło nam od kilku dni, niebieściło się z daleka, zawsze nieostre, otoczone nierealnie wyglądającymi skałami. Chcieliśmy, żeby pierwsze spotkanie z nim było wyjątkowe, i było. Pojechaliśmy na jego kraniec, żeby doświadczyć zasolenia wszystkimi zmysłami. Liczby i procenty szybko wylatują z głowy, a tego nigdy nie śnieżna pustynia, a przecież było ok. 30 stopni ciepła. Tropiłam ślady zwierząt, lepiłam solne kule i wydeptywałam ścieżki. Było który zasila Morze Martwe, jest teraz tylko wąską rzeczką, bo Izrael i Jordania wykorzystują wodę do nawadniania pól. Oba kraje od lat planują wykopanie kanału, który połączy Morze Martwe z Morzem Czerwonym. Do kurczenia się morza przyczynia się wydobywanie minerałów z jego dna, około 300 milionów metrów sześciennych rocznie. Strumyczki ciepłej solanki płynęły pomiędzy krami zastygłej lawy oddali pasły się wielbłądy i stały namioty Beach – plaża nad Morzem MartwymNa popularną plażę Amman Beach dojechaliśmy z jordańską rodziną, sami się zatrzymali i zaproponowali podwiezienie. Nie powinno się pływać na brzuchu, bo woda miota ciałem jak korkiem i zalewa oczy. Zostałam uchwycona na zdjęciu, jeszcze zanim napiłam się Morze, Morze Sodomy, albo Jezioro Asfaltowe. Jego długość wynosi 76 km, a szerokość prawie 16 km. Tafla leży 392 metry poniżej poziomu mórz. Bardzo szybko wysycha, każdego roku poziom opada prawie o metr. Kurorty, które leżały nad brzegiem muszą teraz dowozić turystów na plażę. Gdyby podłożyć coś pod głowę, można sobie uciąć drzemkę. A potem smarowanie błotem i dużo uciechy. Błoto zawiera aż 26 minerałów poprawiających wygląd skóry. Wszyscy bawili się jak było o zachodzie słońca. Nie było widać burej plaży, na wodzie jak korki, unosiły się ciemne Obiecana – KanaanZa pierwszym razem Mojżesz uderzył raz w skałę, z której popłynęła woda. Jednak za drugim razem Bóg nakazał mu przemówić do skały. Nie posłuchał i dwukrotnie uderzył laską. Woda popłynęła, ale za nieposłuszeństwo Mojżesz nie mógł wejść do Ziemi Obiecanej. Oto kraj, który poprzysiągłem Abrahamowi, Izaakowi i Jakubowi, dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie „Nie zabijaj” najwidoczniej nie dotyczyło wszystkich zaś poślę przed tobą szerszenie, które wypędzą Kananejczyka i Chetytę sprzed wypędzę go sprzed ciebie w jednym roku, aby kraj nie stał się pustkowiem i nie rozmnożył się w nim dziki zwierz na twoją z miast tych ludów, które daje ci Pan, Bóg twój, w dziedziczne posiadanie, nie zachowasz przy życiu żadnej żywej istoty, (5 Ks. Mojżeszowa 20:16-18).Jeszcze tylko musieli wszystkich zamordować i oto Ziemia Obiecana miodem i mlekiem płynąca mogła należeć do nich. W Kanaan istniał zwyczaj składania ofiar z dzieci podczas religijnych obrzędów ku czci Baala. Bóg Izraelitów nie chciał, żeby ulegli pokusie wielbienia innych Nebo i sanktuarium Mojżesza Góra Nebo jest czczona przez trzy religie: judaizm, chrześcijaństwo i islam. To tam po zburzeniu Jerozolimy w 585 roku, ukryto Arkę Przymierza. Wężowy krzyż z brązu jest autorstwa włoskiego artysty Giovanniego Fantoniego. Nas nie interesował kolejny kościół, chcieliśmy zobaczyć Ziemię Obiecaną tak jak widział ją Mojżesz, bez tłumu turystów. Za kościołem przeszliśmy pod kolczastymi zasiekami i rozpostarł się przed naszymi oczętami taki widok. Już w dziewiątym tysiącleciu p. n. e. zaczęły tu powstawać pierwsze osady, ludzie porzucili koczowniczy tryb życia i zaczęli uprawiać dzikie zboża, hodowali po Mojżeszu przejął Jozue Około 1200 roku Jozue wtargnął do Kanaan i ruszył na Jerycho, najstarsze miasto świata, które miało 9 tysięcy lat. Mury miasta rozpadły się na dźwięk siedmiu trąb. Jozue podbijał kolejne miasta, a potem rozdzielił ziemię między 12 Plemion może trochę naciągnięto historię, żeby znaleziska z Bab edh-Dhra pasowały do wydarzeń zapisanych w Starym Testamencie. Wielu badaczy uważa, że patriarchowie żyli później, ale i tak przeżyliśmy podróż, jakiej nie zapewni najlepszy film historyczny. Przygodę z biblijnymi postaciami kontynuowaliśmy w Jerozolimie. Wcześniej zachwyciliśmy się skalnym miastem – Petra, w którym zatrzymał się zamek krzyżowców Kerak. W następnym odcinku o Jordanii wystąpi starożytny Jerash, świetnie zachowane rzymskie miasto. Wydarzenia ze Starego Testamentu bulwersują. Dwuznaczną moralność interpretuje się na różne sposoby, ale zawsze nam się tłumaczy, że jesteśmy zbyt maluczcy, żeby pojąć zamysły Boga. Będąc tam intensywnie przeżywa się historię i opowieści biblijne, a to cos więcej niż może dać zwykła nas na oku
Żona Lota jako symbol Innego Racjonalia, nr 2, 2012 51 Jednakowoż człowiek nie odrobił zadanej mu lekcji i nie wyciągnął wnio-sków, o czym świadczy chociażby pierwsze zabójstwo czy historia żony Lota. I w tym przypadku winną jest kobieta, która dopuszcza się nieposłu-
SANKTUARIUM LOTA Sodoma była starożytnym miastem południowej Palestyny i wraz z Gomorą, Admą, Seboim i Soarem tworzyła „pentapolis”, czyli konfederację pięciu miast (por. Rdz 14, 2 n.). Mieszkańcy „pentapolis” prowadzili rozwiązłe życie, polegające na bałwochwalstwie i związanymi z nimi orgiami seksualnymi: Skarga na Sodomę i Gomorę głośno się rozlega, bo występki ich mieszkańców są bardzo ciężkie (Rdz 18, 20). Bóg postanowił zniszczyć zło. Wcześniej zainterweniował Abraham, prosząc o darowanie kary, gdyby znalazło się dziesięciu sprawiedliwych (por. Rdz 18, 16-33). Jednak wobec braku nawet dziesięciu sprawiedliwych nastąpił sąd Boży w postaci kataklizmu siarki i ognia (Rdz 19, 24 n.). Cały region doliny Siddim, czyli dzisiejszego Morza Martwego (zwanego przez Arabów Bahr Lut — „Morzem Lota”) znalazł się pod wodą. W rzeczywistości mogło chodzić o trzęsienie ziemi, które spowodowało wybuch gazu i ropy, czym wywołało liczne pożary. Cała okolica Morza Martwego jest do dziś bogata w siarczany (R. Berett a, E. Broli). Na północny wschód od Safi (Jordania, jedno z miast „pentapolis”) znajduje się Sanktuarium Lota. Bizantyjski zespół składa się z kościoła z mozaikową posadzką, zbiornika na wodę, pomieszczeń mieszkalnych, komór grobowych i jaskini, która według tradycji była miejscem schronienia się Lota po zagładzie Sodomy. O starożytności tego miejsca świadczą ceramiczne przedmioty sprzed 3000 roku znalezione w jaskini, czyli hipotetycznego czasu zniszczenia Sodomy. Jedna z inskrypcji wymienia imię Lot. Miejsce to było przedmiotem kultu w czasach bizantyjskich. W pobliżu znajduje się muzeum Lota — najniższe muzeum świata. Innym miejscem upamiętniającym Lota jest słup soli znany z tradycji jako „Żona Lota”. Ten blok skalny znajduje się nad brzegiem Morza Martwego przy drodze prowadzącej do dzisiejszej Sodomy, w najniżej położonym punkcie świata (396 m Swym kształtem przypomina postać kobiety. Beduini twierdzą, że figura poddaje się wpływom księżyca i w zależności od jego faz powiększa się lub zmniejsza. Zatrzymajmy się przez chwilę nad brzegiem Morza Martwego, kontemplujmy spalony, noszący na sobie piętno antycznego kataklizmu, „księżycowy krajobraz” i wsłuchajmy się opis tłumaczący etiologię tego miejsca: Słońce wzeszło już nad ziemią, gdy Lot przybył do Soaru. A wtedy Pan spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia od Pana . I tak zniszczył te miasta oraz całą okolicę wraz ze wszystkimi mieszkańcami miast, a także roślinność. Żona Lota, która szła za nim, obejrzała się i stała się słupem soli. Abraham, wstawszy rano, udał się na to miejsce, na którym przedtem stał przed Panem. I gdy spojrzał w stronę Sodomy i Gomory i na cały obszar dokoła, zobaczył unoszący się nad ziemią gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal (Rdz 19, 23-28). Tragedia, jaka spotkała obszar Morza Martwego, była według Biblii konsekwencją zepsucia i zła mieszkańców Sodomy i okolic. Było to w głównej mierze zepsucie wynikające z kultów kananejskich, którego konsekwencją stały się zwyrodnienie seksualne oraz zanik wszelkich norm etycznych i dobrych obyczajów (zob. Rdz 19, 1 n.). Jedynie rodzina Abrahama była wolna od wpływów zła. Gdy Abraham dokonał inspekcji ziemi sodomskiej, dostrzegł jedynie gęsty dym, jak gdyby z pieca, w którym topią metal. Wcześniej była to ziemia urodzajna, jak ogród Pana (Rdz 13, 10). Gniew Boga zamienił ją w pozbawiony życia pustynny region. Etapy historii zbawienia naznaczone są nie tylko obrazem oblicza Boga miłosiernego, przebaczającego, ale również zagniewanego. Gniew Boga jest najczęściej reakcją na brak wiary i zaufania. Człowiek tworzy sobie własne wygodne, niewymagające obrazy Boga i odrzuca Jego prawdziwe oblicze. Odrzucenie prawdziwego obrazu Boga i bałwochwalstwo jest konsekwencją ludzkiej pychy. Bóg nie może milczeć, gdy Jego miłość i wierność jest kwestionowana i odrzucana. Milczenie byłoby afirmacją zła. Dlatego reaguje gniewem i sądem. Gniew w języku biblijnym oznacza to, co nazywamy słusznym oburzeniem, spowodowanym przez to, co jest niegodziwe lub grzeszne. Gniew Boży jest zniecierpliwieniem wobec zła. Jest przeciwieństwem obojętności wobec zła. Bóg poprzez gniew pokazuje, że nigdy nie jest obojętny na zło, że zło Go martwi, dotyka i wywołuje Jego reakcję (A. J. Heschel). Jednak gniew Boży jest święty. Jest wyrazem miłości Boga i wezwaniem człowieka do nawrócenia, zmiany myślenia. Bóg jest i zawsze pozostanie Bogiem Miłości, a nie ślepym i despotycznym sędzią. Z drugiej jednak strony jest Bogiem moralnym (G. Ravasi). Chociaż Jego działanie nie zawsze jest zrozumiałe i sensowne, ale często tajemnicze, w ostateczności okazuje się dobroczynne i zbawcze. Reakcja Boga na grzech mieszkańców Sodomy nie powinna prowadzić do lęku, którego konsekwencją może być fałszywy obraz Boga lub wręcz Jego odrzucenie. Przeciwnie, ma służyć nadziei. Pan Bóg, nawet wtedy, gdy płonie gniewem, zawsze pozostaje Zbawicielem. Z obliczem pełnym gniewu ze względu na grzech łączy się oblicze łaski (G. Ravasi). I chociaż słusznie sądzi i karze, to jednak nie przeznacza nikogo do potępienia. W kontekście grzechu mieszkańców Sodomy i Gomory nieproporcjonalna wydaje się kara dla żony Lota. Wprawdzie złamała ona nakaz Boży (por. Rdz 19, 17), ale jej czyn był w sumie niewielkim przewinieniem. Wydaje się, że odwracanie się za siebie w czasie ucieczki przed katastrofą jest naturalne. Bóg zażądał od Lota i jego rodziny wiary, która kryje element ryzyka, ale jest niezłomną drogą ku przyszłości. Żona Lota nie tylko złamała nakaz Boży, ale wykazała się podstawowym grzechem w relacji do Boga — zwątpieniem i brakiem zaufania. Podobny grzech Adama i Ewy miał skutki dalekosiężne dla całej ludzkości. Ojcowie Kościoła widzą w żonie Lota ludzi, którzy idą drogą wiary połowicznie, oglądają się wstecz, tęsknią za przeszłością, łatwym, wygodnym życiem, stabilizacją, boją się ryzyka wiary i nie są w stanie podjąć nowych wyzwań. Żona Lota jest obrazem tych, którzy raz odrzuciwszy ten świat podjęli trudną drogę cnoty, ale w pewnym momencie, z sercem niestałym jak kobieta, ponownie wracają do pragnień światowych, które wcześniej porzucili (Beda Czcigodny). Przeciwieństwem takich ludzi jest św. Paweł, który pisze o sobie: Bracia, ja nie sądzę o sobie samym, że już zdobyłem, ale to jedno [czynię]: zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie (Flp 3, 13-14). Zainspirowani niełatwym tekstem biblijnym, postawmy sobie kilka pytań: Jakie reakcje budzi we mnie kara Boża wobec mieszkańców Sodomy i żony Lota? Co sądzę o „świętym gniewie Boga”? Jaki odcień oblicza Boga dominuje w moim życiu duchowym (miłosierny czy sprawiedliwy)? Czy idąc do przodu, nie oglądam się wstecz (por. Łk 9, 62)? Co mnie najbardziej zniewala? Za czym się wciąż oglądam? Czy nie żyję „połowicznie”? Czy moja wiara (i życie) jest twórcza, płodna, perspektywiczna, wyzwalająca i stymulująca czy raczej nostalgiczna, wygasła, bierna? opr. aw/aw
Cele lekcji w języku nauczycielki: 1. Powtórzenie informacji o Biblii i rodzajach literackich. 2.Wyszukiwanie fragmentów Biblii. 3. Zestawienie tekstu źródłowego z jego interpretacją. 4. Scharakteryzowanie podmiotu lirycznego. 5. Stworzenie monologu. Cele sformułowane w języku uczących się: Wypowiem się w imieniu bezimiennej żony Lota. Konspekt
Lot był synem Harana i bratankiem Abrahama. Pochodził z Ur chaldejskiego. Razem z Abrahamem, Saraj i Terachem (swoim dziadkiem) wyruszył z Ur do kraju Kanaan. Lot musiał rozstać się w pewnym momencie z Abrahamem, ze względu na zbyt liczne trzody, które oboje posiadali. Lot wybrał sobie dolinę Jordanu i wyruszył w tamtym kierunku, w końcu zostając mieszkańcem Sodomy. Z kolei Abraham pozostał w ziemi Kanaan. Rozdział 19 Księgi Rodzaju opisuje zniszczenie Sodomy i Gomory. Jest to religijne wytłumaczenie zagłady miast leżących w dolinie Jordanu, która nastąpiła, według badań archeologów, na wskutek wstrząsu tektonicznego. Niemniej zgodnie z opisem biblijnym, owa zagłada była karą Bożą za zepsucie obyczajów. Do Sodomy przybyli dwaj aniołowie, których dostrzegł Lot i zaproponował im, żeby zanocowali u niego w domu. Ci zgodzili się po jego usilnych prośbach. Zanim zdążyli zasnąć, dom Lota został otoczony przez mężczyzn, mieszkańców Sodomy, którzy: wywołali Lota i rzekli do niego: Gdzie tu są ci ludzie, którzy przyszli do ciebie tego wieczoru? Wyprowadź ich do nas, abyśmy mogli z nimi poswawolić! (Rdz 19,5) Przerażony Lot zaproponował mężczyznom w zamian towarzystwo swoich córek (propozycja Lota była oczywiście niemoralna w kontekście dzisiejszych czasów), jednak Ci nie chcieli odejść i rzucili się na niego. Wówczas aniołowie wciągnęli Lota z powrotem do domu i zaryglowali wejście, a mężczyzn u drzwi porazili ślepotą. Aniołowie ostrzegli Lota, że zostali wysłani, aby zniszczyć Sodomę i jeśli chce, żeby ktoś z jego bliskich ocalał, musi wyprowadzić go z miasta. Przyszli zięciowie nie uwierzyli jego słowom. Kiedy zaś on zwlekał, mężowie ci chwycili go, jego żonę i dwie córki za ręce - Pan bowiem litował się nad nim - i wyciągnęli ich, i wyprowadzili poza miasto. (Rdz 19,16) Aniołowie rozkazali również Lotowi, aby nie oglądał się za siebie i uciekał, inaczej nadal będzie groziła mu śmierć. Lot ustalił z wysłannikami Bożymi, że schroni się w małym mieście w pobliżu, zwanym Soar. Kiedy Lot przybył do Soaru, Bóg spuścił na Sodomę i Gomorę deszcz siarki i ognia. Miasta zostały zniszczone doszczętnie, zginęli wszyscy mieszkańcy. Lot ocalał, ze wzgląd na Abrahama, z którym Pan zawarł przymierze, jednak żona Lota, wbrew przykazaniu aniołów, obejrzała się i obróciła w słup soli. W ten sposób Bóg ukarał ją za nieposłuszeństwo. Znany z Biblii jest także występek córek Lota, które upoiły ojca winem i za jego sprawą zaszły w ciążę. Jedna urodziła syna, któremu nadała imię Moab, z kolei druga nazwała swojego syna Ben-Ammi. Stali się oni praojcami ludu Moabitów i ludu Ammonitów; ludów z którymi Izrael pozostawał w nieprzyjaźni nakazanej Prawem. Albowiem Prawo wprowadzało stanowczy zakaz kazirodztwa (Kpł 18,6-18; Pwt 27, Potomstwo córek Lota nie należało zatem do narodu wybranego. Polecamy również: Adam i Ewa Imię Ewa zostaje nadane przez Adama dopiero po popełnieniu grzechu pierworodnego. W hebrajskim brzmiało ono Chawwa i było efektem gry słów – hebr. „chaj” to żyjący. Stąd Ewa stała się matką wszystkich żyjących. Natomiast imię Adam wywodzi się z hebr. adamah, czyli „ziemia”. Więcej » Kain i Abel Kain i Abel byli synami Adama i Ewy. Pierwszy uprawiał rolę, natomiast drugi był pasterzem. Kiedy składali ofiarę Jahwe, Bóg przyjął ofiarę Abla, natomiast nie chciał patrzeć na ofiarę Kaina. Więcej » Abraham Abraham był pierwszym patriarchą Izraela (gr. „ojciec, który rządzi”). Był synem Teracha, bratem Nachora i Harana. Jego żoną została Saraj. Pochodził z Ur chaldejskiego, ale jego rodzina osiedliła się w Charanie. Żył na początku II tysiąclecia przed Chr. Więcej » Noe Noe był synem Lameka, ojcem Sema, Chama i Jafeta. Żył w czasach ludzi niegodziwych, o złym usposobieniu, którzy swoim postępowaniem wywoływali smutek Boga. Dlatego Jahwe postanowił ich zgładzić i pozostawić na ziemi wyłącznie Noego i jego potomstwo. Więcej » Mojżesz Mojżesz urodził się w czasach niewoli egipskiej, czyli w okresie ucisku i prześladowań Izraelitów. Faraon wydał wówczas rozkaz mordowania nowo narodzonych chłopców Hebrajczyków. Z tego względu matka Mojżesza była zmuszona ukrywać go. Więcej » Zobacz również Adam i Ewa Więcej Kain i Abel Więcej Abraham Więcej Noe Więcej Mojżesz Więcej Losowe zadania Tkanka mięśniowa gładka a poprzecznie prążkowana szkieletowa 0 Odpowiedz Więcej Cechy ssaków 0 Odpowiedz Więcej Schemat przedstawiający budowę oka 0 Odpowiedz Więcej Sobór w Pizie (1409) 0 Odpowiedz Więcej Zasadźca 3 Odpowiedz Więcej . 366 308 88 107 49 316 57 429

historia lota i jego żony